آيت اللّه آقا شيخ جواد انصارى همدانى (ره) مى فرمودند :
روزى وارد مسجد شدم . ديدم پيرمردى عامى و عادّى مشغول خواندن نماز است و دو صف از ملائكه ، در پشت سر او صف بسته و به او اقتدا نموده اند و اين پيرمرد ، خود ابداً از اين صفوف فرشتگان اطّلاعى نداشت . من مى دانستم كه اين پيرمرد براى نماز خود اذان و اقامه گفته است ؛ چون در روايت داريم :
كسى كه در نمازهاى واجب يوميّه خود ، اذان و اقامه هر نمازى را بگويد دو وصف از ملائكه
و اگر يكى از آنها را بگويد يك صف از ملائكه به او اقتدا مى كنند
كه درازاى آن فيمابين مشرق و مغرب عالم است .
آرى ! اين از آثار ملكوتى اذان و اقامه است . اگر چه اذان گويان و اقامه گويان خود مطّلع نباشند .