به گزارش خبرآنلاین، سالن تئاتر کرتن در قرن هفدهم بسته شد و حالا موزه باستانشناسی لندن «
MOLA
» بخشهایی از این سالن تئاتر را در شوردیچ در شرق لندن پیدا کرده است.این موزه مکان اصلی سالن تئاتر کرتن را در خیابان هیوئت در فاصله چند صد متری یک سالن تئاتر دیگر که سال 2008 کشف شد، پیدا کرد. اعتقاد بر این است که هر دوی این سالنها جزو اولین سالنهای تئاتر در لندن بودند.
بخشی از محوطه شنی، جایی که تماشاچیان میایستادند و نمایشها را تماشا میکردند و همچنین پی دیوارها بعد از 500 سال کشف شده است.
کارشناسان مطمئن هستند با کاوشهای باستانشناسی یافتههای بیشتری در این سایت پیدا خواهد شد. حفاران این موزه میگویند این مکان بسیار خوب باقی مانده است.افسانه مشهوری وجود دارد که جیمز بربیج مدیر سالن کرتن بعد از مشاجرهای که با صاحبخانه داشت، این سالن را تخلیه و کارش را در ساختمان تئاتر گلوب در آن طرف رودخانه آغاز کرد.تا زمانی که سالن گلوب ساخته شد، بربیج و گروهش از سال 1597 به مدت دو سال از سالن کرتن برای اجرا استفاده میکردند. این زمانی است که «هنری پنجم» و «رومئو و ژولیت» برای اولین بار روی صحنه رفتند. دومینیک درامگول هنرمند کارگردان در سالن گلوب گفت: «من عاشق این واقعیت هستم که ما لندن را از زیر خاک دربیاوریم، و به آهستگی از میان خروارهای تیره روز امپراتوری ویکتوریا همه چیز را روشن کنیم؛ و وحشیگریها، هرج و مرجها و خوشیهای لندن را که در خفا جریان داشتند، آشکار کنیم.»
MOLA
» بخشهایی از این سالن تئاتر را در شوردیچ در شرق لندن پیدا کرده است.این موزه مکان اصلی سالن تئاتر کرتن را در خیابان هیوئت در فاصله چند صد متری یک سالن تئاتر دیگر که سال 2008 کشف شد، پیدا کرد. اعتقاد بر این است که هر دوی این سالنها جزو اولین سالنهای تئاتر در لندن بودند.
بخشی از محوطه شنی، جایی که تماشاچیان میایستادند و نمایشها را تماشا میکردند و همچنین پی دیوارها بعد از 500 سال کشف شده است.
کارشناسان مطمئن هستند با کاوشهای باستانشناسی یافتههای بیشتری در این سایت پیدا خواهد شد. حفاران این موزه میگویند این مکان بسیار خوب باقی مانده است.افسانه مشهوری وجود دارد که جیمز بربیج مدیر سالن کرتن بعد از مشاجرهای که با صاحبخانه داشت، این سالن را تخلیه و کارش را در ساختمان تئاتر گلوب در آن طرف رودخانه آغاز کرد.تا زمانی که سالن گلوب ساخته شد، بربیج و گروهش از سال 1597 به مدت دو سال از سالن کرتن برای اجرا استفاده میکردند. این زمانی است که «هنری پنجم» و «رومئو و ژولیت» برای اولین بار روی صحنه رفتند. دومینیک درامگول هنرمند کارگردان در سالن گلوب گفت: «من عاشق این واقعیت هستم که ما لندن را از زیر خاک دربیاوریم، و به آهستگی از میان خروارهای تیره روز امپراتوری ویکتوریا همه چیز را روشن کنیم؛ و وحشیگریها، هرج و مرجها و خوشیهای لندن را که در خفا جریان داشتند، آشکار کنیم.»