در کشورهای شیعه به مناسبت مشخص‌تر بودن اقوال شب قدر این اوج مذهبی و نیایشی در سه شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم به نحو محسوس‌تری جاری است. در این شب‌ها که با ذکر امیرالمؤمنین حضرت امام علی (ع) آمیخته شده مراسم مختلف و آداب خاصی به اجرا می‌رسد و علاوه بر نماز و دعا مردم به آیین‌هایی چون قرآن به سر گرفتن می‌پردازند. نکته بسیار جالب این است که برای بسیاری از مردمان ما این سه شب به عنوان پیوندگاه آنها و مساجد مطرح است و حتی کسانی که به دلایل مختلف زمان لازم برای تشرف به مسجد در سایر زمان‌های سال را ندارند در این شب‌ها سعی می‌کنند مطابق حدیث پیامبر، در شب قدر خود را به مسجد برسانند و بتوانند همراه دیگر مردمان در شب سرنوشت خود را به معدن عظمت متصل کنند.
در چنین شب‌هایی اما همزمان با چنین اقبالی از دیرباز کم‌سلیقه‌گی‌هایی صورت می‌گیرد که مخل این رونق و مزید عدم استمرار آن در سایر شب‌هاست، به عنوان مثال برخی از مساجد و اماکن مذهبی در چنین خجسته شب‌هایی، به یاد حل مشکلات مالی ساختمان مسجد و آب و برق و تلفن آن می‌افتند و صندوق‌های کمک به مساجد – چه بی‌موقع – در میان میهمانان یک شبه مسجد دست به دست می‌شود. باز بسیار دیده شده که امام جماعت یا برخی از امنای مسجد در شب شلوغی آن فضا را مناسب گلایه‌های محلی دیده و با حرف‌ها و بعضاً برخوردهای بی‌ربط در این شب‌های پراهمیت باعث دلزدگی مؤمنین از مسجد می‌شود. البته در سال‌های اخیر یک کار بی‌ربط و نامناسب به کارهای سنتی مذکور اضافه شده که مجری آن صدا و سیما و به عبارتی رسانه ملی است و آن اینکه صدا و سیما به فکر می‌افتد به یکباره کل کمبود ساعات برنامه‌های مذهبی‌اش در این شب‌ها را جبران کند، بنابر این از ابتدای شب قدر تا انتهای آن ده‌ها مراسم کامل شب قدر از شبکه‌های مختلف پخش می‌شود تا علاوه بر کسانی که توانایی رفتن به مساجد ندارند مانند بیماران و سالمندان، بسیاری از افرادی که می‌توانند به مساجد بروند هم از رفتن به مسجد منصرف شوند و بتوانند در سوپرمارکت مذهبی صدا و سیما هر مراسم احیای معروف و خوب شهر و کشور را تماشا و انتخاب نمایند. فهم اینکه نشان دادن فضای معنوی دیگران و زیر دوربین بردن اشک و ناله مردم در بهترین ساعات با فیلمبرداری و استقرار گروه‌های رسانه‌ای چقدر مضر است و خدا می‌داند که گروه‌های فیلمبرداری رسانه ملی چه بر سر بهترین احیای شب قدر در مساجد و هیئت‌های معروف می‌آورند و چه حال‌های معنوی که به خاطر نور لازم دوربین‌های تلویزیون به هم نخورده است. پیام این کار بی‌موقع رسانه این است که در خانه بمانید و به جای شرکت در مساجد ما مساجد را به خانه‌تان می‌آوریم. قدیم‌تر‌ها صدا و سیما با نشان دادن حداکثر یک یا دو مراسم احیا آن هم از جاهای پرعظمت و پرنوری مانند حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه (س)، امکان توسل بیشتر را برای افراد ناتوان خانواده‌ها فراهم می‌کرد، اما متأسفانه در سال‌های اخیر همانطوری که در شب‌های ماه رمضان صدا و سیما محکم پای کم‌رونق شدن مساجد و عدم‌حضور جوانان در آن با اجرای سریال‌های زنجیره‌ای ایستاده، ظاهراً شب قدر هم به روش معلمان غربی آن باید در سوپرمارکت معنوی رسانه ارائه شود تا تصادفاً کسی در این شب‌ها هم هوس نکند که به مسجد محله‌اش برود و همه اینها از کرامات رسانه‌ای است که برای کارهایش تحلیل دکترینال ندارد!
در چنین شب‌هایی اما همزمان با چنین اقبالی از دیرباز کم‌سلیقه‌گی‌هایی صورت می‌گیرد که مخل این رونق و مزید عدم استمرار آن در سایر شب‌هاست، به عنوان مثال برخی از مساجد و اماکن مذهبی در چنین خجسته شب‌هایی، به یاد حل مشکلات مالی ساختمان مسجد و آب و برق و تلفن آن می‌افتند و صندوق‌های کمک به مساجد – چه بی‌موقع – در میان میهمانان یک شبه مسجد دست به دست می‌شود. باز بسیار دیده شده که امام جماعت یا برخی از امنای مسجد در شب شلوغی آن فضا را مناسب گلایه‌های محلی دیده و با حرف‌ها و بعضاً برخوردهای بی‌ربط در این شب‌های پراهمیت باعث دلزدگی مؤمنین از مسجد می‌شود. البته در سال‌های اخیر یک کار بی‌ربط و نامناسب به کارهای سنتی مذکور اضافه شده که مجری آن صدا و سیما و به عبارتی رسانه ملی است و آن اینکه صدا و سیما به فکر می‌افتد به یکباره کل کمبود ساعات برنامه‌های مذهبی‌اش در این شب‌ها را جبران کند، بنابر این از ابتدای شب قدر تا انتهای آن ده‌ها مراسم کامل شب قدر از شبکه‌های مختلف پخش می‌شود تا علاوه بر کسانی که توانایی رفتن به مساجد ندارند مانند بیماران و سالمندان، بسیاری از افرادی که می‌توانند به مساجد بروند هم از رفتن به مسجد منصرف شوند و بتوانند در سوپرمارکت مذهبی صدا و سیما هر مراسم احیای معروف و خوب شهر و کشور را تماشا و انتخاب نمایند. فهم اینکه نشان دادن فضای معنوی دیگران و زیر دوربین بردن اشک و ناله مردم در بهترین ساعات با فیلمبرداری و استقرار گروه‌های رسانه‌ای چقدر مضر است و خدا می‌داند که گروه‌های فیلمبرداری رسانه ملی چه بر سر بهترین احیای شب قدر در مساجد و هیئت‌های معروف می‌آورند و چه حال‌های معنوی که به خاطر نور لازم دوربین‌های تلویزیون به هم نخورده است. پیام این کار بی‌موقع رسانه این است که در خانه بمانید و به جای شرکت در مساجد ما مساجد را به خانه‌تان می‌آوریم. قدیم‌تر‌ها صدا و سیما با نشان دادن حداکثر یک یا دو مراسم احیا آن هم از جاهای پرعظمت و پرنوری مانند حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه (س)، امکان توسل بیشتر را برای افراد ناتوان خانواده‌ها فراهم می‌کرد، اما متأسفانه در سال‌های اخیر همانطوری که در شب‌های ماه رمضان صدا و سیما محکم پای کم‌رونق شدن مساجد و عدم‌حضور جوانان در آن با اجرای سریال‌های زنجیره‌ای ایستاده، ظاهراً شب قدر هم به روش معلمان غربی آن باید در سوپرمارکت معنوی رسانه ارائه شود تا تصادفاً کسی در این شب‌ها هم هوس نکند که به مسجد محله‌اش برود و همه اینها از کرامات رسانه‌ای است که برای کارهایش تحلیل دکترینال ندارد!