در اسلام ازدواج با عدهاى از زنان، به دلیل خويشاوندى نسبى حرام و ممنوع مىباشد و آنان عبارتند از:
1- مادر و مادربزرگ پدرى و مادرى هر چه بالا رود.
2- دختر و دختر دختر هر چه پائين رود.
3- دختر پسر هر چه پائين رود.
4- خواهر و دختر خواهر هر چه پائين رود.
5- دختر برادر و دختر دختر برادر هر چه پائين رود.
6 و 7- عمه و خاله
تبصره:
عدهاى از زنان به خويشاوندى سببى (دامادى) بر مرد حرام مىشوند و آنان عبارتند از:
1- مادر زن و جدههاى او
2- دختر زن، اگر مرد با آن زن نزديكى كرده باشد.
3- زن پدر اگرچه پدر با او نزديكى نكرده باشد.
4- زن پسر اگرچه پسر با او نزديكى نكرده باشد.
5- خواهرزن تا هنگاميكه زن زنده و در عقد مرد است.
6- خواهرزاده و برادرزاده زن، بدون اجازه زن. ولى با اجازه او حرام نيستند.
عدهاى از زنان به علتهاى ديگر حرام مىشوند:
1- زن شوهردار
2- زن پنجم براى مردى كه چهار زن دائمى دارد.
3- زن كافر، ولى اگر مانند يهودى و مسيحى اخل كتاب باشد بطور موقت مىشود با او ازدواج كرد.
منبع: کتاب آموزش دين، علامه طباطبایی