شايد بعضى از مردم متوجّه اهميّت عزادارى براى حضرت سيّد الشهدا(ع) نشوند.
مرحوم علاّمه سيد بحر العلوم روز عاشورائى باعدّه اى از طلاب از كربلا به استقبال دسته سينه زنى طويرج مى روند، ناگهان طلّاب مى بينند مرحوم سيّد بحرالعلوم با آن عظمت و مقام علمى، عمامه و عبا و عصا را كنار انداخت و مثل ساير سينه زنها لخت شده و خود را ميان عزاداران و سينه زنان انداخت و به سر و سينه مى زند.
طلاّبى كه به استقبال آمده بودند، هرچه مى كنند كه مانع ازآن همه احساسات پاك و محبّت بشوند ميّسر نمى گردند، بالاخره عدّه اى از طلاّب براى حفظ سيّد بحرالعلوم اطراف ايشان را مي گيرند كه مبادا زيردست و پا بيفتد و ناراحت شود.
بعد از اتمام برنامه سينه زنى بعضی از خواص از آن عالم بزرگ مى پرسند چگونه شد كه شما بى اختيار وارد دسته سينه زنى شديد و آن گونه مشغول عزادارى شدید؟
علامه فرمود: وقتى به دسته سينه زنى رسيدم، ديدم حضرت بقية اللّه(عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف) با سروپاى برهنه ميان سينه زنها به سر و سينه مى زنند و گريه مى كنند، من نتوانستم طاقت بياورم لذا از خود بى خود شدم درخدمت حضرت مشغول سينه زدن شدم.
منابع:
كرامات الحسینیه ج 2، ص 214
ملاقات با امام زمان ج 2، ص 318
نشریه امام شناسی، ش 6، ص 4