حضرت علی(علیه السلام) فرمود:
از بخیل در شگفتم، چون به سوی فقر می شتابد، درحالی که از آن می گریزد. و سرمایه ای را که برای آن تلاش می کند ، از دست می دهد. در دنیا مانند فقیران زندگی می کند، اما در آخرت مانند سرمایه داران محاکمه می شود!
و در شگفتم از متكبّر، كه ديروز نطفه ای بی ارزش بود و فردا مردارى گندیده خواهد بود.
و در شگفتم از كسى كه در وجود خدا شك مى كند، درحالی که آفريدگان خدا را مى بيند.
و در شگفتم از كسى كه مردگان را مى بيند، ولی مرگ را فراموش مى كند.
و در شگفتم از كسى كه منكر روز رستاخيز است، درحالی که پیدایش آغازین را مى بيند.
و در شگفتم ازكسى كه دنياى نابود شدنی را آباد مى سازد ولی جهان باقى را رها می کند.
منبع: نهج البلاغه، حکمت 126، ترجمه محمد دشتی