محققان با بررسی تصاویر موجود و چهره گونه‌های متفاوتی از لوریس تنبل که در موزه نگهداری می‌شود، موفق به کشف گونه جدیدی از آن شده‌اند. این گونه نیز می‌تواند زهر مهلکی تولید کند و با گاز گرفتن شکارچیان آنها را از پا درآورد. اطلاعات چندانی در مورد لوریس تنبل و گونه‌های مختلف آن که بومی جنوب و جنوب‌شرقی آسیا است، وجود ندارد. این نخستیان حرکات کندی دارند و اغلب در شب به فعالیت می‌پردازند، همین موضوع باعث شده یکی از گونه‌های جدید آنها از گونه‌های پیشین تفکیک نشده و تاکنون ناشناخته باقی بماند. این گونه جدید نیز برای محافظت از خود و فرزندانش در برابر شکارچیان سمی را ترشح می‌کند که کشنده است.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، محققان موفق شده‌اند با بررسی تصاویر و چهره گونه‌های متفاوت لوریس تنبل که در موزه نگهداری می‌شود، گونه کاملا جدیدی از این نخستی را کشف کنند. این لوریس با نام علمی Nycticebus Kayan به دو گونه N. bancanus و N. borneanus در فهرست لوریس‌های تنبل اضافه می‌شود که جدیدا و در آخرین فهرست مجله American Journal of Primatology طبقه‌بندی شده‌اند. پیش از این فکر می‌شد که دو لوریس N. bancanus و N. borneanus زیرگونه‌هایی از گونه N. menagensis باشند. لوریس N. kayan که به خاطر زندگی در اطراف رودخانه‌ای به همین نام در ناحیه بورنئو نام‌گذاری شده است، گونه کاملا جدیدی برای جانورشناسان به شمار می‌رود.
![[تصویر: 125475_792.jpg]](http://www.seemorgh.com/uploads/1391/09/125475_792.jpg)
موندز که همراه با محققانی از دانشگاه ایلینویز و آکسفورد بروکز بر روی این گونه کار کرده، می‌گوید: «این گونه از لوریس تنبل نیز مانند تمامی نمونه‌هایی که پیش از این شناخته شده‌اند، می‌تواند زهر ترشح کند. اگر این حیوان با دندان‌های آلوده به زهر خود فرد یا حیوانی را گاز بگیرد، به سادگی می‌تواند او را از پا دربیاور»
لوریس تنبل یکی از معدود *****دارانی است که می‌توانند زهر ترشح کنند. غده‌های تولید زهر در زیر بغل حیوان قرار گرفته و او می‌تواند با دست کشیدن به آنها به این سلاح کشنده دست پیدا کند. او دندان‌های پیش خود را به این سم آغشته می‌کند و هنگامی که احساس خطر کند از آن برای گاز گرفتن شکارچی استفاده خواهد کرد. این سم می‌تواند باعث شوک حساسیتی و حتی مرگ شود.
محققان می‌گویند این حیوان احتمالا برای شکار نیز از این سم استفاده می‌کند. علاوه بر این حیوان ماده هنگامی که می‌خواهد فرزندان کوچک خود را برای جستجوی غذا ترک کند، آنها را برای اینکه از حمله شکارچیان در امان بمانند به این سم آغشته می‌کند.