کشف بزرگترین کهکشان مارپیچی
یک تیم بین المللی از اخترشناسان با آنالیز داده های ناسا از سیستم ستاره ای دوردست، موفق به شناسایی بزرگترین کهکشان مارپیچی شده اند.
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، محققان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا (CIT) با استفاده از داده های آرشیوی مأموریت کاوشگر تحول کهکشانی ناسا (Galaxy Evolution Explorer) موفق به شناسایی کهکشان مارپیچی NGC6872 شده اند.
کهکشان مارپیچی NGC6872 در فاصله ۲۱۲ میلیون سال نوری از زمین و در جنوب صورت فلکی طاووس (Pavo) واقع شده است.
در این تحقیق از داده های آرشیوی تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا، نقشه برداری دو میکرونی از تمام آسمان، تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا در کنار داده های GALEX استفاده شد.
گستردگی این کهکشان مارپیچی بیش از ۵۲۲ هزار سال نوری اعلام شده که بیش از پنج برابر کهکشان راه شیری است.
«رافائل اویفراسیو» سرپرست تیم تحقیقاتی و از محققان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا تأکید می کند: بدون استفاده از توانایی کاوشگر GALEX برای تشخیص نور فرابنفش جوانترین و داغ ترین ستارگان، قادر به شناسایی این سیستم ستاره ای دوردست نبودیم.
نتایج این یافته در دویست و بیست و یکمین نشست انجمن نجوم آمریکا (AAS) در لانگ بیچ کالیفرنیا ارائه شد.
یک تیم بین المللی از اخترشناسان با آنالیز داده های ناسا از سیستم ستاره ای دوردست، موفق به شناسایی بزرگترین کهکشان مارپیچی شده اند.
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، محققان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا (CIT) با استفاده از داده های آرشیوی مأموریت کاوشگر تحول کهکشانی ناسا (Galaxy Evolution Explorer) موفق به شناسایی کهکشان مارپیچی NGC6872 شده اند.
کهکشان مارپیچی NGC6872 در فاصله ۲۱۲ میلیون سال نوری از زمین و در جنوب صورت فلکی طاووس (Pavo) واقع شده است.
در این تحقیق از داده های آرشیوی تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا، نقشه برداری دو میکرونی از تمام آسمان، تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا در کنار داده های GALEX استفاده شد.
گستردگی این کهکشان مارپیچی بیش از ۵۲۲ هزار سال نوری اعلام شده که بیش از پنج برابر کهکشان راه شیری است.
«رافائل اویفراسیو» سرپرست تیم تحقیقاتی و از محققان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا تأکید می کند: بدون استفاده از توانایی کاوشگر GALEX برای تشخیص نور فرابنفش جوانترین و داغ ترین ستارگان، قادر به شناسایی این سیستم ستاره ای دوردست نبودیم.
نتایج این یافته در دویست و بیست و یکمین نشست انجمن نجوم آمریکا (AAS) در لانگ بیچ کالیفرنیا ارائه شد.