وحشتناک ترین مسیرهای قطار در دنیا

پساز بازسازی، باز هم از همان قطارهای قدیمی استفاده شد و حتی خط آهن هم به همان باریکی قبل ساخته شد. همچنین هرگز مشخص نشد که چرا حتی ریل آن با قطعات فلزی تعویض نشد.

باریکی ریل به حدی است که تنها قرار روی آن قرار گرفته و از بالا گویی قطار روی هوا حرکت می کند. باریک بودن مسیر حفظ تعادل آن را بر سر پیچ ها دشوار می کند و این یکی دیگر از خطرات بزرگ است. خارج شدن قطار از ریل.

این قطار مسیری 245 متری را از داخل پارک تولتک طی کرده و پس از 3 کیلومتر به بالای کوه چامبرز می رسد، بلندترین کوهآمریکا که یک قطار تا نزدیکی قله آن می تواند پیشروی کند. این خط آهن در سال 1973 در لیست مکان های تاریخی آمریکا قرار گرفت. در ژوئن 2010 آتش سوزیشدیدی رخ داد که به خاطر چوبی بودن مسیر باعث از بین رفتن قسمت زیادی از راه آهن شد. بازسازی مجدد راه آهن تا سال 2011 طول کشید.

رامس وارم، هند
برایرسیدن به جزیره رامس وارام در جنوب هند باید سوار بر قطاری شد که از یکی از خطرناک ترین خط آهن های دنیا می گذرد. این مسیر در سال 1914 ساخته شده والبته در میانه راه از روی اقیانوس هند نیز گذر می کند. به خاطر شدت باد وگردبادهای وحشتناک مسیر، کمترین سرعت قطار 2/5 کیلومتر در ساعت است و همینگردباد تا به حال باعث به وجود آمدن حوادث زیادی شده است. در سال 1964 یک قطار بر اثر شدت باد از خط خارج شده و واژگون شد.

اینحادثه باعث تخریب مسافت زیادی از پل و کشته و زخمی شدن بسیاری از مسافران شد. تعدادی از مسافران که به داخل آب سقوط کردند، هرگز پیدا نشدند و به همین خاطر هیچ آمار دقیقی از تعداد کشته شدگان اعلام نشد. همین مسئله دلیلیشد تا در روزهایی که باد بسیار شدید است، سفرهای غیرضروری لغو شوند.

لاس نوبس، آرژانتین
ترن «لاس نوبس» در آرژانتین به خاطر گذر از پل و کوهی بسیار بند و رسیدن به قله کوه، به قطاری در میان ابرها شهرت دارد.

اینخط آهن، شهر سالتا در شمال آرژانتین را به لاپولوریلا در شیلی متصل می کند. ساخت این خط آهن در سال 1921 آغاز شده و در سال 1948 به پایان رسید. این راه آهن از 21 تونل، 13 پل بسیار بلند آهنی و 13 پل بتونی عبور می کند واز همه بدتر اینکه بیشتر مسیر این خط آهن به صورت زیگزاگ و مارپیچ است. حرکت مارپیچ قطار به خاطر بالا رفتن از کوهی به ارتفاع 4 کیلومتر است، همینمسئله باعث شده تا این خط آهن سومین خط آهن مرتفع دنیا محسوب شود. این قطار تا حدی بالا می رود که در روزهای ابری و مه آلود دیگر دیده نمی شود و تنها صدای آن است که در کوه می پیچد.

کورانداسنیک، استرالیا
کورانداسنیک به معنی زیباست. این نامی است که برای یکی از خطرناک ترین جاده های ریلی در دنیا انتخاب شده است. مسیر پر پیچ و خم که از میان جنگل های سرسبز استوایی استرالیا می گذرد. این مسیر در اواخر سال 1800 ساخته شده و هنوز هماز آن استفاده می شود.

بهغیر از درختان انبوهی که تقریبا تمام مسیر این خط آهن را تاریک کرده اند، چند آبشار نیز در مسیر وجود دارند که قطار هنگام رد شدن از میان آنها به طور کامل خیس شده و با وجود سایبانی که برای همین منظور روی قطار قرار دارد، در بسیاری از مواقع آب به داخل واگن ها نیز می ریزد. انتهای مسیر اینخط آهن در پارک ملی بارون جورج در شمال کوئینزلند قرار دارد و پس از آن بهایستگاه می رسد.

جورج تاون، کلرادو
خط آهن جورج تاون در اواخر قرن 19 برای جابجایی کارگران معدن و نقره های به دست آمده از معدن ساخته شد. این خط آهن، جورج تاون در شمال غرب را به سیلور پلام در غرب کلرادو متصل می کند. وحشتناک ترین قسمت این خط آهن که امروز بهجای کارگران برای جابجایی مسافران معمولی از آن استفاده می شود، عبور از دروازه شیطان است.

ایندروازه در واقع پلی به ارتفاع 30 متر است، زمانی که قطار از بالای این پل می گذرد لوکوموتیوران سرعت خود را به حداقل می رساند تا قطار تعادل خود را از دست ندهد. به همین خاطر، مدت بسیار زیادی طول می کشد تا قطار از روی پل گذر کند و این موضوع بر وحشتناک بودن مسیر می افزاید. این پل حتی از درختانمسیر هم بلندتر است و همین مسئله باعث می شود تا بلند بودن آن بیشتر از حدمعمول به چشم بیاید.

مسیر سفید و یوکان، آلاسکا
خطآهن مسیر سفید و یوکان در آلاسکا، یکی دیگر از خطرناک ترین خط آهن های دنیاست. در سال 1898 تعداد زیادی از اهالی شهرهای مختلف آلاسکا برای یافتن طلا به یوکان مهاجرت کردند اما بسیاری از آنها برای بازدید از خانواده هایشان دائما به یوکان رفته و بازمی گشتند. همین مسئله دلیلی شد برای اینکهاین خط آهن ساخته شود، این مسیر راه آهن در میان صخره هایی به ارتفاع 2/5 کیلومتر ساخته شده و مسافتی 32 کیلومتری را از میان صخره ها و از روی پل گذر می کند. اکنون این خط آهن به یکی از آثار تاریخی آلاسکا تبدیل شده و سالانه در حدود 450 هزار بازدیدکننده سوار بر این قطار می شوند.

بهترینزمان برای سفر با این قطار دودی، فصل زمستان و زمانی است که تمام مسیر راهآهن با برف پوشیده می شود. برف در برخی نقاط آنقدر زیاد است که گویا قطار تمام مسیر خود را بر روی برف ها طی می کند.

خط آهن صخره ای لینتون و لینموس، انگلیس
ساختخط آهن صخره ای لینتون و لینموس در انگلیس از سال 1887 آغاز شد و همانطور که از اسمش پیداست دو شهر لینتون و لینموس در جنوب غرب انگلیس را به دوون در شمال متصل می کند.

قطارهای این مسیر از نوع کابلی بوده و هر واگنآن که گنجایش 40 مسافر را دارد، جداگانه در مسیر حرکت می کند. نیرویی هم که برای حرکت دادن این قطارها استفاده می شود از آب به دست می آید و به همین خاطر است که این قطار هیچ دود و آلودگی تولید نکرده و به محیط زیست همآسیبی نمی رساند. این خط آهن در مسیر رفت از صخره هایی به ارتفاع 152 متر بالا رفته و در مسیر بازگشت از کنار دریا می گذرد.

دلیلساخت این خط آهن، ایجاد راهی ارتباطی بین دو شهر لینتون و لینموس بود که به خاطر وجود کوه ها و صخره های عظیم الجثه از هم جدا شده بودند و رفت و آمد بین آنها برای ساکنان دشوار بود.

آسو می نامی، ژاپن
یکیدیگر از خطرناک ترین خط آهن های دنیا و البته وحشتناک ترین خط آهن ژاپن، آسو می نامی است که درست از کنار یک آتشفشان فعال گذر می کند. جالب اینجاستکه این آتفشان یکی از فعال ترین آتشفشان های ژاپن است که در بیشتر فصول سال فوران می کند و تنها شدت آن است که در فصل های مختلف تغییر می کند.

بااینکه خطر فوران آتشفشان، قطار و مسافرانش را به شدت تهدید می کند اما مسافران زیادی تنها به خاطر همین آتشفشان سوار بر قطار می شوند. بیشتر مسافران و توریست هایی که به این منطقه می آیند، ماه نوامبر را برای سوار شدن بر این قطار ترجیح می دهند. ماه نوامبر ماهی است که این آتشفشان بیشترین تعداد فوران را دارد و اکثر مواقع می توان از داخل قطار، شاهد خروجگدازه ها و جاری شدن آنها از کوه بود. درختان جنگلی که خط آهن از وسط آنهامی گذرد، در این زمان با برگ های زرد و نارنجی پوشیده شده و زیبایی منحصر به فردی دارند، همچنین هوای سرد ماه نوامبر به مسافران این اجازه را می دهدتا به راحتی، بخاری را که از گدازه ها بلند می شود تماشا کنند.

کوتنیکوآچو، آفریقای جنوبی
کوتنیکوآچودر آفریقای جنوبی یکی دیگر از خطرناک ترین خطوط آهن در دنیاست. این خط آهندر سال 1908 افتتاح شد و در واقع تنها راه ارتباطی بین شهرهای کیپ غربی و خلیج موسل در آفریقای جنوبی بود. اما در همان سال وقتی قطار از میان جنگل ها گذر می کرد، چوب ها و شاخه های سنگین یک درخت روی یکی از واگن ها ریخته ودر هم فشرده شدن سقف قطار، باعث زخمی شدن مسافران آن شد. پس از این حادثه،مسیر جنگل با بریدن درختان سر راه کمی ایمن تر شد اما به غیر از مسیر جنگلی، قسمتی از ریل، پل بزرگی است که روی اقیانوس هند قرار دارد.

بااینکه قبل از سفر به مسافران اطمینان داده می شود که این پل مطمئن و محکم است اما باز هم زمانی که قطار از روی این پل می گذرد، نفس مسافران در سینه هایشان حبس می شود. این خط آهن هر سال 115 هزار مسافر را جابجا می کند که 70 درصد آنها را توریست ها تشکیل می دهند. در سال 2006 این مسیر ریلی بر اثر سیل تا حد زیادی تخریب شد که بازسازی آن تا سال 2009 طول کشید.

آرگوگد، اندونزی
درفاصله 3 ساعت سفر از جاکارتا به باندونگ اندونزی، باید از میان کوه های سرسبز و از روی رودخانه هایی عمیق گذر کرد، مسیری که هیچ راهی به غیر از قطار قادر به گذر از آن نیست. برای این کار، خط آهن طولانی آرگوگد روی پل بسیار بلند «کیکاروتوگ» با چشم اندازی از زمین های سرسبز و آرام ساخته شده است. این خط آهن به خاطر گذجر از پلی طولانی و مرتفع یکی از خطرناک ترین مسیرهای خط آهن در دنیاست.

همچنیناین خط آهن یکی از مسیرهایی است که بیشترین حادثه را تا به حال داشته اما تلفان جانی آن بسیار کم بوده است. در سال 2002، اتفاق وحشتناکی در این مسی رخ داد. یک قطار از ریل خارج شد و به پایین پل سقوط کرد. خوشبختانه در این حادثه هیچ کدام از مسافران جان خود را از دست ندادند ولی بسیاری از آنها دچار آسیب های جدی و حتی نقص عضو شدند..... / bartarinha.ir