تیم فوتبال رئال مادرید چهارشنبه شب در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا با گل حساس ˈکریستیانو رونالدوˈ موفق شد مهمان خود یعنی منچستریونایتد را متوقف کند.
![[تصویر: 80545403-3735117.jpg]]()
به گزارش دیلی میل، در این بازی که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار شد گل‌های ولبک برای منچستر و کریستیانو رونالدو برای رئال مادرید نتیتجه را یک بر یک مساوی کرد.
اما آنچه توجه همه را به خود جلب کرد ارتفاعی بود که رونالدو توانست بپرد تا از بالای سر ˈدیوید دخه آˈ گل تیمش را وارد دروازه حریف کند.
از این گل تصاویری منتشر شده است که نشان می دهد زانوی رونالدو هنگام پرش در ارتفاعی نزدیک به سر ˈپاتریس اوراˈ قرار داشته است.
توانایی فوق العاده ای که در بین بهترین بازیکنان فوتبال دنیا نادر و منحصر به فرد است.
ارتفاع پرش رونالدو حتی از متوسط یک بازیکن بسکتبال NBA هم بالاتر است.
گفته می شود نیرویی که او هنگام پرش تولید می کند پنج برابر قدرت یک یوزپلنگ در هنگام پرش کامل است.
این نیرو به او کمک می کند که از همان ابتدا 44 سانتیمتر بالا بپرد و این افزایش ارتفاع تا 78 سانتیمتر هم برسد یعنی 7 سانتیمتر بالاتر از متوسط یک بازیکن بسکتبال NBA.
این نتایج بعد از آزمایش های بیومکانیک روی رونالدو در دانشگاه چیچستر در سال 2011 به دست آمد.
عضلات قدرتمند ران و قسمت های بالای بدن رونالدو علت اصلی این توانایی هستند. این بازیکن هر روز ساعاتی را در باشگاه به تمرین هایی می پردازد که قدرت بدنی و عضلانی او را حفظ می کند. دور ران های او هم 62 سانتیمتر است.
در واقع وی در یک جلسه کامل تمرینی برای حفظ وزن ایده آل خود، وزنی بیش از 16 اتومبیل تویوتا پیریوس را بلند می کند.
عامل مؤثر دیگر در آمادگی جسمانی این ستاره پرتغالی، رژیم غذایی ویژه ای است که موجب شده نسبت چربی موجود در بدن او حتی کمتر از یک سوپر مدل باشد.
سرعت واکنش رونالدو در زمین مسابقه به قدری سریع است که اگر بخواهد با همین سرعت دور دنیا را بدود 31 ساعت زودتر از سریعترین قطار جهان به مقصد می رسد.
آزمایش هایی که از رونالدو گرفته شده است نشان می دهد که رونالدو با قدی معادل شش فوت و یک اینج می تواند یک فوت و پنج اینچ در حالیکه ایستاده است از زمین به بالا بپرد. اگر او در حال دویدن باشد بعد از دو گام می تواند دو فوت و شش اینچ از زمین بلند شود. او در بازی مقابل منچستر یونایتد تقریبا دو فوت و هشت اینچ بالا پریده است. این توانایی است که او هنگام بازی برای یونایتد در دیدار برابر چلسی هم یکبار نشان داده است.
بیشتر افرادی که توانایی ویژه ای در پرش دارند به شکل مادرزادی از عضلاتی برخوردار هستند که سرعت انقباض بالایی دارند.
بازیکنان فوتبال هم از 12 سالگی شروع به انجام تمرینات پلی متریک مثل پرش می کنند. آنها همچنین ورزش هایی برای افزایش قدرت عضلات پاهایشان انجام می دهند و سعی می کنند از روی موانع بپرند.
یک ورزشکار برای اینکه بتواند خوب بپرد باید علاوه بر ماهیچه های ساق پای قوی، عضلات ران قدرتمندی داشته باشد. باید از ماهیچه های قوی شکمی هم برخوردار باشد تابتواند هنگام پرش شانه ها و گردنش را عقب نگه دارد و سرش را به توپ برساند. بازیکنان برای رسیدن به چنین شرایط بدنی باید تمرینات قدرتی سنگینی را انجام بدهند. به همین دلیل است که رونالدو در یک جلسه تمرینی قدرتی وزنی معادل با 16 اتومبیل تویوتا پریوس را بلند می کند.
آنها برای اینکه بدنشان ماهیچه بسازد باید پروتئین زیادی هم مصرف کنند که شامل مقدار زیادی ماهی، تخم مرغ و گوشت می شود. برخی از قندها و کربوهیدرات ها هم موجب تولد انرژی پیش از تمرین می شود. به دلیل رعایت یک رژیم غذایی حساب شده مقدار چربی بدن رونالدو بسیار اندک است.
او در هر فصل مسافتی معادل فاصله مادرید تا لیسبون را می دود ولی بر خلاف دوندگان استقامت، سرعت او در مسابقات یک فصل 900 برابر بیشتر از یک دونده سرعت المپیک است.
ولی رونالدو در بازی با منچستریونایتد نتوانست هیچکدام از این توانایی هایش را بکار بگیرد و نتوانست ضربه آزادی را بزند که همه از او انتظار داشتند.
دانشمندان پیش از این گفته بودند که شتاب یکی از ضربات آزاد او چهار برابر بیشتر از سرعت یک موشک آپولو 11 هنگام بلند شدن از زمین است.
![[تصویر: 80545403-3735117.jpg]](http://media5.irna.ir/1391/13911127/80545403/80545403-3735117.jpg)
به گزارش دیلی میل، در این بازی که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار شد گل‌های ولبک برای منچستر و کریستیانو رونالدو برای رئال مادرید نتیتجه را یک بر یک مساوی کرد.
اما آنچه توجه همه را به خود جلب کرد ارتفاعی بود که رونالدو توانست بپرد تا از بالای سر ˈدیوید دخه آˈ گل تیمش را وارد دروازه حریف کند.
از این گل تصاویری منتشر شده است که نشان می دهد زانوی رونالدو هنگام پرش در ارتفاعی نزدیک به سر ˈپاتریس اوراˈ قرار داشته است.
توانایی فوق العاده ای که در بین بهترین بازیکنان فوتبال دنیا نادر و منحصر به فرد است.
ارتفاع پرش رونالدو حتی از متوسط یک بازیکن بسکتبال NBA هم بالاتر است.
گفته می شود نیرویی که او هنگام پرش تولید می کند پنج برابر قدرت یک یوزپلنگ در هنگام پرش کامل است.
این نیرو به او کمک می کند که از همان ابتدا 44 سانتیمتر بالا بپرد و این افزایش ارتفاع تا 78 سانتیمتر هم برسد یعنی 7 سانتیمتر بالاتر از متوسط یک بازیکن بسکتبال NBA.
این نتایج بعد از آزمایش های بیومکانیک روی رونالدو در دانشگاه چیچستر در سال 2011 به دست آمد.
عضلات قدرتمند ران و قسمت های بالای بدن رونالدو علت اصلی این توانایی هستند. این بازیکن هر روز ساعاتی را در باشگاه به تمرین هایی می پردازد که قدرت بدنی و عضلانی او را حفظ می کند. دور ران های او هم 62 سانتیمتر است.
در واقع وی در یک جلسه کامل تمرینی برای حفظ وزن ایده آل خود، وزنی بیش از 16 اتومبیل تویوتا پیریوس را بلند می کند.
عامل مؤثر دیگر در آمادگی جسمانی این ستاره پرتغالی، رژیم غذایی ویژه ای است که موجب شده نسبت چربی موجود در بدن او حتی کمتر از یک سوپر مدل باشد.
سرعت واکنش رونالدو در زمین مسابقه به قدری سریع است که اگر بخواهد با همین سرعت دور دنیا را بدود 31 ساعت زودتر از سریعترین قطار جهان به مقصد می رسد.
آزمایش هایی که از رونالدو گرفته شده است نشان می دهد که رونالدو با قدی معادل شش فوت و یک اینج می تواند یک فوت و پنج اینچ در حالیکه ایستاده است از زمین به بالا بپرد. اگر او در حال دویدن باشد بعد از دو گام می تواند دو فوت و شش اینچ از زمین بلند شود. او در بازی مقابل منچستر یونایتد تقریبا دو فوت و هشت اینچ بالا پریده است. این توانایی است که او هنگام بازی برای یونایتد در دیدار برابر چلسی هم یکبار نشان داده است.
بیشتر افرادی که توانایی ویژه ای در پرش دارند به شکل مادرزادی از عضلاتی برخوردار هستند که سرعت انقباض بالایی دارند.
بازیکنان فوتبال هم از 12 سالگی شروع به انجام تمرینات پلی متریک مثل پرش می کنند. آنها همچنین ورزش هایی برای افزایش قدرت عضلات پاهایشان انجام می دهند و سعی می کنند از روی موانع بپرند.
یک ورزشکار برای اینکه بتواند خوب بپرد باید علاوه بر ماهیچه های ساق پای قوی، عضلات ران قدرتمندی داشته باشد. باید از ماهیچه های قوی شکمی هم برخوردار باشد تابتواند هنگام پرش شانه ها و گردنش را عقب نگه دارد و سرش را به توپ برساند. بازیکنان برای رسیدن به چنین شرایط بدنی باید تمرینات قدرتی سنگینی را انجام بدهند. به همین دلیل است که رونالدو در یک جلسه تمرینی قدرتی وزنی معادل با 16 اتومبیل تویوتا پریوس را بلند می کند.
آنها برای اینکه بدنشان ماهیچه بسازد باید پروتئین زیادی هم مصرف کنند که شامل مقدار زیادی ماهی، تخم مرغ و گوشت می شود. برخی از قندها و کربوهیدرات ها هم موجب تولد انرژی پیش از تمرین می شود. به دلیل رعایت یک رژیم غذایی حساب شده مقدار چربی بدن رونالدو بسیار اندک است.
او در هر فصل مسافتی معادل فاصله مادرید تا لیسبون را می دود ولی بر خلاف دوندگان استقامت، سرعت او در مسابقات یک فصل 900 برابر بیشتر از یک دونده سرعت المپیک است.
ولی رونالدو در بازی با منچستریونایتد نتوانست هیچکدام از این توانایی هایش را بکار بگیرد و نتوانست ضربه آزادی را بزند که همه از او انتظار داشتند.
دانشمندان پیش از این گفته بودند که شتاب یکی از ضربات آزاد او چهار برابر بیشتر از سرعت یک موشک آپولو 11 هنگام بلند شدن از زمین است.