خداوند در قرآن کریم به نعمت زبان اشاره فرموده و می فرماید: «الرَّحْمنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خلق الانسان عَلَّمَهُ الْبَیانَ»
زبان عمده ترین وسیله ای است که مردم به کمک آن با یکدیگر ارتباط فکری برقرار می کنند و ایجاد تفاهم و انتقال مفاهیم از طریق زبان صورت می گیرد. در یک جمله زبان ملاک ارزش و معرف شخصیت انسان و ترازوی عقل اوست.
حضرت علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: «المرءُ مخبوء تحت لسانه؛ شخصیت هر کس در پی زبان اوست» زبان با تمام فوائدی که برایش ذکر می شود مفاسد و آفاتی نیز دارد که باید آنها را شناخت تا با کنترل زبان، از ابتلاء به آن آفات پیشگیری و اجتناب ورزید.
نام چهل گناه از گناهان زبان
1-غيبت كردن
2-دروغ گفتن
3-قسم دروغ
4-وعده دروغ
5-مزاح زياد
6-بدخلقي
7-دل شكستن
8-آبرو ريزي
9-تهمت زدن
10-طعنه زدن
11-حكم ناحق
12-سرزنش بيجا
13-مسخره كردن
14-نا اميد كردن
15-ريا درگفتار
16-امر به منكر
17-نهي از معروف
18-زخم زبان زدن
19-شهادت نا حق
20-كبر در گفتار
21-شايعه پراكني
22-بدعت در دين
23-رنجاندن مومن
24-فحش و ناسزا گفتن
25-خشونت در گفتار
26-سخن چيني كردن
27-به نام بد صدا كردن
28-شوخي با نامحرم
29-تملق و چاپلوسي
30-فرياد زدن بيجا
31-لعنت كردن مردم
32-اظهار حسد وبخل
33-با مكر و حيله سخن گفتن
34-خبري را ندانسته گفتن
35-تحريف مسائل ديني
36-فاش كردن مسائل مردم
37-عيب جويي از ديگران
38-تصديق كفر و شرك
39-بد زباني هنگام
40-تقليد صدا كردن كسي
زبان عمده ترین وسیله ای است که مردم به کمک آن با یکدیگر ارتباط فکری برقرار می کنند و ایجاد تفاهم و انتقال مفاهیم از طریق زبان صورت می گیرد. در یک جمله زبان ملاک ارزش و معرف شخصیت انسان و ترازوی عقل اوست.
حضرت علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: «المرءُ مخبوء تحت لسانه؛ شخصیت هر کس در پی زبان اوست» زبان با تمام فوائدی که برایش ذکر می شود مفاسد و آفاتی نیز دارد که باید آنها را شناخت تا با کنترل زبان، از ابتلاء به آن آفات پیشگیری و اجتناب ورزید.
نام چهل گناه از گناهان زبان
1-غيبت كردن
2-دروغ گفتن
3-قسم دروغ
4-وعده دروغ
5-مزاح زياد
6-بدخلقي
7-دل شكستن
8-آبرو ريزي
9-تهمت زدن
10-طعنه زدن
11-حكم ناحق
12-سرزنش بيجا
13-مسخره كردن
14-نا اميد كردن
15-ريا درگفتار
16-امر به منكر
17-نهي از معروف
18-زخم زبان زدن
19-شهادت نا حق
20-كبر در گفتار
21-شايعه پراكني
22-بدعت در دين
23-رنجاندن مومن
24-فحش و ناسزا گفتن
25-خشونت در گفتار
26-سخن چيني كردن
27-به نام بد صدا كردن
28-شوخي با نامحرم
29-تملق و چاپلوسي
30-فرياد زدن بيجا
31-لعنت كردن مردم
32-اظهار حسد وبخل
33-با مكر و حيله سخن گفتن
34-خبري را ندانسته گفتن
35-تحريف مسائل ديني
36-فاش كردن مسائل مردم
37-عيب جويي از ديگران
38-تصديق كفر و شرك
39-بد زباني هنگام
40-تقليد صدا كردن كسي