Call of Juarez: Gunslinger

سری Call of Juarez عمر کوتاهی دارد، اما یکی از پرفراز و نشیب ترین مجموعه های نسل هفتم است. نسخه اول این بازی در سال 2007 برای PC و Xbox 360 عرضه شد و با توجه به اینکه جزو اولین عناوین اول-شخص ساخته شده برای نسل کنونی بود، با استقبال نسبتاً خوبی مواجه شد. استودیوی Techland بلافاصله کار روی نسخه دوم را شروع کرد و قسمت دوم این بازی را با عنوان Bound in Blood عرضه کرد. با اینکه CoJ: BiB بازی خوبی بود، اما اظهارات عجیب و غریب سازندگان و Ubisoft مبنی بر اینکه بهترین بازی Western تاریخ را ساخته اند، باعث شد تا این بازی بیشتر شبیه یک Hype دیگر از سوی Ubisoft باشد و نه تنها بهترین بازی Western تاریخ نباشد، بلکه در سال بعد و با عرضه Red Dead Redemption عمر این سری پایان یابد.

در حرکتی عجیب تر، Ubisoft ساخت قسمت سوم CoJ را در دنیای مدرن تأیید کرد. The Cartel سومین نسخه از این بازی بود که جز یک شکست تلخ، چیز دیگری به ارمغان نیاورد. با این حال، Ubisoft همچنان به ساخت نسخه دیگری از این سری اصرار دارد و در همایش PAX 2012 نسخه جدیدی با عنوان Gunslinger را معرفی کرد. اخیراً نمایشی از بخش های مختلف گیم پلی توسط سازندگان نشان داده شده که در یک نگاه کلی، می توان تغییراتی را در آن مشاهده کرد. بزرگ ترین حرکت مثبت Techland بازگشت به سبک و سیاق نسخه اول بازی است.

فضا و اتمسفر Gunslinger شباهت فراوانی به آن قسمت دارد و باز هم مخاطب درگیر دنیای Western می شود. لوکیشن های بازی بیشتر شامل دهکده ها و دشت های باز می شوند. درگیری ها نسبت به قسمت های قبلی با تعداد دشمنان بیشتری جریان می یابد. استفاده از المان های محیطی، یکی از موارد کارآمد در مبارزه ها به حساب می آید. شما می توانید با شلیک به یک جعبه دینامیت، انفجار بزرگی را به راه بیندازید و یا با شلیک به طناب چند چوب معلق، آن ها را بر سر دشمنان آوار کنید. صحنه آهسته هایی (Slow Motion) که امروزه جزو جدانشدنی بازی های اول-شخص هستند، در Gunslinger نیز وجود دارند و البته چیز جدیدی ارائه نمی کنند.

محبوب ترین بخش گیم پلی نسخه اول و دوم، یعنی دوئل نیز در بازی وجود دارد و به نظر می تواند تحرکی به گیم پلی ببخشد. چندین قابلیت دیگر مانند شلیک با دو اسلحه و یا Mark کردن اهداف نیز در گیم پلی وجود دارند که بعید می دانم باعث شوند تا Gunslinger به یک تجربه جدید تبدیل شود. اما تغییر اساسی این بازی در گرافیک آن است که در نگاه اول، شباهت فراوانی به Borderlands دارد. برخلاف نسخه های پیشین که سازندگان تلاش داشتند تا گرافیکی واقع گرایانه ارائه دهند، اینبار سعی کردند تا با الهام از سبک Cel-Shaded و ترکیب آن با گرافیک اصیل این سری، جلوه ای جدید به بازی ببخشند. البته این تصمیم را می توان تا حدی به واسطه دانلودی بودن Gunslinger هم دانست.

با این حال، نمای جدید گرافیک خوب طراحی شده و از نظر بصری، چشم نواز است. هر چند که مشکلاتی در زمینه رنگ آمیزی، کیفیت بافت ها و انیمیشن ها دیده می شوند، اما در حد آزار دهنده ای نیستند و در زمینه فنی حتی نکات مثبتی مانند فیزیک و افکت خون نیز دیده می شوند که بسیار خوب کار شده اند. سازندگان از خون برای خشن تر کردن درگیری ها، نهایت استفاده را برده اند. در خوش بینانه ترین حالت، Gunslinger یک اکشن اول-شخص با حال و هوای Western است و آنقدر زد و خوردهای شلوغ دارد که مخاطب نگران 15 دلاری که برایش خرج کرده، نباشد. اما با توجه به این که در سال های پایانی نسل هفتم هستیم و حتی عناوین بزرگ اول-شخص نیز کم کم در بن بست تکرار و فقدان نوآوری گرفتار شده اند، به نظر نمی رسد که Gunslinger بتواند نیاز مخاطب حرفه ای را برآورده سازد. البته می توان بازی را حرکتی مثبت در جهت ریشه های سری CoJ دانست. استودیوی Techland نیز با ساخت بازی Dead Island نشان داده که غیر قابل پیش بینی است و اعضای با استعدادی دارد. باید دید که آیا آن ها می توانند خود را از کلیشه ها جدا کنند یا خیر.