توکل یعنی اجازه دادن به خداوند
که خودش تصمیم بگیرد]
تو فقط بخواه و آرزو کن
اما پیشاپیش شاد باش!
و ایمان داشته باش که رویاهایت
هم چون بارانی در حال فرو ریختنند!
پیشاپیش شاد باش و شکر گذار
چرا که خداوند نه به قدر رویاها
بلکه به اندازه ایمان و اطمینان توست که می بخشد!
هر چه شادتر، امیدوارتر و شاکرتر باشی
نعمت های بی شماری را نیز
نصیب خواهی برد.
نگو که به دیگران بخشید و از تو دریغ کرد!
خداوند نه به ظاهر
بلکه به درون انسان می نگرد
و برای تحقق رویاها و اجابت دعاها
به جستجوی دل هایی است که
لبریز از امید و ایمان باشند
نه صورتی انسان گونه!
اگر ایمان تو به دست یابی به رویاهایت کامل باشد
و بتوانی لذت آن چه را که می طلبی از هم اینک در درون خود احساس کنی
و خود را در شرایطی قرار بدهی که گویی به آن ها رسیده ای
آن وقت نرسیدن ناممکن خواهد بود!
مطمئن باش که خداوند هرگز خسیس نیست!
و آنچه را که به دیگران داده
به تو نیز عطا خواهد کرد.
انسان خلیفه ا... است
جانشین خداوند
و آشکارترین تجلی او در زمین
این تقدیری است که خود او
برای انسان رقم زده.
اما در قبال این لطف بزرگ، انتظار دارد
که زندگی انسان، شایسته این تجلی باشد!
پیش از آن که ما را به زمین بفرستد
قوانین زندگی
و اصول این حیات تازه را به ما آموخت
و از ما تعهد گرفت که
" جز او را نپرستیم
نترسیم، مگر از خشم او
و امید نبندیم الا به رحمت او"
یعنی تنها ایمان مان را طلب کرد.
خواست که نسبت به او مومن باشیم
نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر.
کوتاهی از این اصول
یعنی سقوط از مرتبه انسان:
" ایشان چهارپایانند، بلکه گمراه تر" ( سوره اعراف، آیه 179).
نیایش هدیه آسمانی ست
کسی که آن را می پذیرد
و قدم به محراب می گذارد
پیشاپیش به هدف خود رسیده است
بذری است که خداوند
به بندگان خود بخشیده
تا از این طریق، سراسر زندگی خود را
به گلستانی خیال انگیز
و بهشتی عطرآگین، تبدیل کنند.
وظیفه ما، تنها کاشتن بذر است و بس،
معجزه شکفتن به ناگاه از راه می رسد
و نیازی نیست که هر روز
خاک ها را کنار زده و ببینیم
که آیا جوانه کرده است یا خیر!