طي روز‌هاي اخير خبر خريد يكي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي pap -شركت‌هاي انتقال داده‌ها- توسط ايرانسل با پيشنهاد رقمي حدود 150ميلياردتومان و ادغام آنها با يكديگر از گوشه و كنار به گوش مي‌رسد؛ خبري كه هنوز صحت و سقم آن از سوي هر دو شركت نه تاييد شده و نه تكذيب. بر اساس گزارش تلنا فعالان بازار، رخ دادن اين اتفاق به اصطلاح «ادغام» را از چند منظر مشتري (به عنوان برنده نهايي)، اپراتور زرد (كه روزبه‌روز بر قدرت و نفوذ آن در بازار تلفن همراه افزوده مي‌شود)، شركت‌هاي pap باقي‌مانده (كه تاكنون از قدرت چانه‌زني بالايي برخوردار نبودند و با بروز اين اتفاق نيز ضعيف‌تر از قبل مي‌شوند)، مخابرات ايران (بخشي از بدنه دولت كه بعد از جدا شدن هنوز هم از قدرت دولتي برخوردار است و بايد با رقيبي تازه دست و پنجه نرم كند) و در آخر سازمان تنظيم مقررات (به عنوان ارايه‌دهنده مجوز به شركت‌هاي PAP و نظارت روي عملكرد آنها) مورد نقد و بررسي قرار داده‌اند.
با تجربه‌اي كه از نيمه دوم سال 85 با ورود ايرانسل به بازار مخابرات كشور داريم، مي‌توان گفت كه خريد يك شركت ارايه‌دهنده اينترنت‌پرسرعت توسط دومين اپراتور تلفن همراه با حدود 18ميليون مشترك فعال به نفع كاربر نهايي است چرا كه كيفيت افزايش‌يافته قيمت‌ها به دليل ايجاد فضاي رقابت بين مخابرات ايران و همراه اول با ايرانسل منطقي شده و اتفاقي كه حدود شش سال پيش تاكنون در حوزه تلفن همراه افتاد در حوزه اي‌دي‌اس‌ال نيز تكرار مي‌شود. و با گسترش بازار رقابت ميان مخابرات به عنوان يكي از مدعيان بازار اينترنت پرسرعت بعد از خصوصي‌سازي و 10 شركت PAP باقي‌مانده بعد از اين انتقال از يك سو و قدرت چانه‌زني بالاي ايرانسل و امكان فروش محصولات به صورت پكيج و باندل كردن آن توسط ايرانسل از سوي ديگر مي‌توان اميدوار بود که كاربران اينترنت پرسرعت بعد از سال‌ها به نوايي برسند.
گسترش فعاليت ايرانسل به عنوان يك اپراتور به دليل داشتن وايمكس، GPRS، MMS و خدمات ارتباطي و... امكان ايجاد انحصار بخش بزرگي از بازار ارتباطي كشور را براي اپراتور زرد فراهم كرده تا آنجا كه مي‌توان گفت در آينده پس‌لرزه‌هايي كه در گذشته باعث افت و خيز شركت‌هاي ندا مي‌شد و همگي ناشي از محدوديت‌هاي اعمالي از سوي مخابرات ايران بود ديگر اثري ندارد. از سوي ديگر مخابرات به دليل انحصار سيم مسي در مقابل بزرگ‌ترين رقيب خود قرار مي‌گيرد و اين براي مخابرات حكم تيغ دولبه را دارد و فرصتي با دو رويكرد را به آن مي‌دهد. يكي آنكه ورود ايرانسل به بازار ای‌دی‌اس‌ال اين توان را به مخابرات مي‌دهد تا با انحصارش (سيم مسي) رقيب را در بازار محدود كرده و همچنان ترك‌تازي كند يا آنكه توان مضاعفي را كه بايد صرف سرمايه‌گذاري، افزايش خدمات، كيفيت و... كند صرف رقابت با اپراتوري كند كه به لحاظ ساختار بسيار قوي‌تر و بزرگ‌تر از شركت‌هاي نداست و مخابرات براي مبارزه با آن توان بيشتري نياز دارد؛ تواني كه در حال حاضر بايد صرف حفظ بازار و مشتري‌مداري كند.
بخش خصوصي بر سر دوراهي
در اين ميان بزرگ‌ترين بخشي كه آسيب مي‌بيند و بايد بيش از هر چيز نگران آن باشيم بخش خصوصي يا همان شركت‌هاي pap هستند كه سال‌هاست در اين حوزه فعاليت كرده و با مشقات زيادي امروز تبديل به شركت‌هاي بزرگي شده‌اند؛ 11شركتي كه با وجود مشكلات فراوان تاكنون توان مذاكره با مخابرات ايران را نداشتند و با اين اتفاق نيز نسبت به ايرانسل چه به لحاظ برند و چه به لحاظ سرمايه توان خود را از دست داده يا مجبور به همكاري با مخابرات مي‌شوند يا با يكديگر جوينت مي‌شوند كه نتيجه آن ضعيف‌تر شدن بخش خصوصي در بازار است كه با رويكرد‌هاي اصل 44 قانون اساسي همخواني ندارد. در همين حال به گفته مدير يكي از شركت‌هاي انتقال داده در صورت خريد شركت ارايه‌دهنده اينترنت پرسرعت توسط ايرانسل اختلاف شركت‌هاي PAP با مخابرات ايران بر سر نگاه قيم‌مابانه و اخيرا رقابت‌جويانه مخابرات ايران حل مي‌شود. حسن شانه‌ساززاده در اين‌باره بيان مي‌كند حضور برند و رقيب قدرتمندي مانند ايرانسل در بازار اينترنت پرسرعت، بسياري از موانع و محدوديت‌هايي كه مخابرات ايران بعد از خصوصي‌سازي و به بهانه رقابت با شركت‌هاي PAP به وجود آورده بود از بين مي‌رود.
به گفته او علاوه بر تسهيل شدن شرايط مانند نحوه دسترسي و كوتاه شدن زمان رانژه كردن خطوط براي شركت‌هاي ندا، يكي از اتفاقات مهمي كه با اين تلفيق مي‌افتد، حذف شركت‌هايي است كه دلالي مي‌كنند. وي ادامه مي‌دهد: خريد شركت PAP از سوي ايرانسل تنها يك شايعه است چرا كه سرمايه‌گذاري 150ميليارد توماني از سوي ايرانسل كه نيازي به برند، نرم‌افزار و سخت‌افزار ندارد، سرمايه‌گذاري بيهوده‌اي است چرا كه اپراتور دوم تلفن همراه مي‌تواند با خريد اوراق مشاركت سالانه 30 ميليارد تومان سود به دست آورد درحالي كه سود هيچيك از شركت‌هاي ندا در سال به اين رقم نمي‌رسد.
با تجربه‌اي كه از نيمه دوم سال 85 با ورود ايرانسل به بازار مخابرات كشور داريم، مي‌توان گفت كه خريد يك شركت ارايه‌دهنده اينترنت‌پرسرعت توسط دومين اپراتور تلفن همراه با حدود 18ميليون مشترك فعال به نفع كاربر نهايي است چرا كه كيفيت افزايش‌يافته قيمت‌ها به دليل ايجاد فضاي رقابت بين مخابرات ايران و همراه اول با ايرانسل منطقي شده و اتفاقي كه حدود شش سال پيش تاكنون در حوزه تلفن همراه افتاد در حوزه اي‌دي‌اس‌ال نيز تكرار مي‌شود. و با گسترش بازار رقابت ميان مخابرات به عنوان يكي از مدعيان بازار اينترنت پرسرعت بعد از خصوصي‌سازي و 10 شركت PAP باقي‌مانده بعد از اين انتقال از يك سو و قدرت چانه‌زني بالاي ايرانسل و امكان فروش محصولات به صورت پكيج و باندل كردن آن توسط ايرانسل از سوي ديگر مي‌توان اميدوار بود که كاربران اينترنت پرسرعت بعد از سال‌ها به نوايي برسند.
گسترش فعاليت ايرانسل به عنوان يك اپراتور به دليل داشتن وايمكس، GPRS، MMS و خدمات ارتباطي و... امكان ايجاد انحصار بخش بزرگي از بازار ارتباطي كشور را براي اپراتور زرد فراهم كرده تا آنجا كه مي‌توان گفت در آينده پس‌لرزه‌هايي كه در گذشته باعث افت و خيز شركت‌هاي ندا مي‌شد و همگي ناشي از محدوديت‌هاي اعمالي از سوي مخابرات ايران بود ديگر اثري ندارد. از سوي ديگر مخابرات به دليل انحصار سيم مسي در مقابل بزرگ‌ترين رقيب خود قرار مي‌گيرد و اين براي مخابرات حكم تيغ دولبه را دارد و فرصتي با دو رويكرد را به آن مي‌دهد. يكي آنكه ورود ايرانسل به بازار ای‌دی‌اس‌ال اين توان را به مخابرات مي‌دهد تا با انحصارش (سيم مسي) رقيب را در بازار محدود كرده و همچنان ترك‌تازي كند يا آنكه توان مضاعفي را كه بايد صرف سرمايه‌گذاري، افزايش خدمات، كيفيت و... كند صرف رقابت با اپراتوري كند كه به لحاظ ساختار بسيار قوي‌تر و بزرگ‌تر از شركت‌هاي نداست و مخابرات براي مبارزه با آن توان بيشتري نياز دارد؛ تواني كه در حال حاضر بايد صرف حفظ بازار و مشتري‌مداري كند.
بخش خصوصي بر سر دوراهي
در اين ميان بزرگ‌ترين بخشي كه آسيب مي‌بيند و بايد بيش از هر چيز نگران آن باشيم بخش خصوصي يا همان شركت‌هاي pap هستند كه سال‌هاست در اين حوزه فعاليت كرده و با مشقات زيادي امروز تبديل به شركت‌هاي بزرگي شده‌اند؛ 11شركتي كه با وجود مشكلات فراوان تاكنون توان مذاكره با مخابرات ايران را نداشتند و با اين اتفاق نيز نسبت به ايرانسل چه به لحاظ برند و چه به لحاظ سرمايه توان خود را از دست داده يا مجبور به همكاري با مخابرات مي‌شوند يا با يكديگر جوينت مي‌شوند كه نتيجه آن ضعيف‌تر شدن بخش خصوصي در بازار است كه با رويكرد‌هاي اصل 44 قانون اساسي همخواني ندارد. در همين حال به گفته مدير يكي از شركت‌هاي انتقال داده در صورت خريد شركت ارايه‌دهنده اينترنت پرسرعت توسط ايرانسل اختلاف شركت‌هاي PAP با مخابرات ايران بر سر نگاه قيم‌مابانه و اخيرا رقابت‌جويانه مخابرات ايران حل مي‌شود. حسن شانه‌ساززاده در اين‌باره بيان مي‌كند حضور برند و رقيب قدرتمندي مانند ايرانسل در بازار اينترنت پرسرعت، بسياري از موانع و محدوديت‌هايي كه مخابرات ايران بعد از خصوصي‌سازي و به بهانه رقابت با شركت‌هاي PAP به وجود آورده بود از بين مي‌رود.
به گفته او علاوه بر تسهيل شدن شرايط مانند نحوه دسترسي و كوتاه شدن زمان رانژه كردن خطوط براي شركت‌هاي ندا، يكي از اتفاقات مهمي كه با اين تلفيق مي‌افتد، حذف شركت‌هايي است كه دلالي مي‌كنند. وي ادامه مي‌دهد: خريد شركت PAP از سوي ايرانسل تنها يك شايعه است چرا كه سرمايه‌گذاري 150ميليارد توماني از سوي ايرانسل كه نيازي به برند، نرم‌افزار و سخت‌افزار ندارد، سرمايه‌گذاري بيهوده‌اي است چرا كه اپراتور دوم تلفن همراه مي‌تواند با خريد اوراق مشاركت سالانه 30 ميليارد تومان سود به دست آورد درحالي كه سود هيچيك از شركت‌هاي ندا در سال به اين رقم نمي‌رسد.