اگر می‌توانستید در کودکی به هر شکلی که شده اجازه خوردن آن را بگیرید اولین هشداری که به شما داده می‌شد این بود: آدامست را قورت نده.
جواب سئوال همه ما از بزرگترهایمان در مقابل اینکه چرا آدامس را قورت ندهیم
این بود که آدامس در معده و روده می‌ماند و حتی ممکن است تا 7 سال هضم
نشود. حال آیا این تصور واقعیت دارد؟ آیا آدامس بر خلاف هر آنچه که ما وارد دهان
می‌کنیم و بلافاصله هضم می‌شود داخل بدن ما برای ماهها و حتی سالها می‌ماند؟
جواب این سئوال از نظر صدها پزشک منفی است. آنها معتقدند این امکان که
آدامسی که شما قورت داده‌اید برای سالها در بدن شما باقی بماند این تصوری کاملا
اشتباه است. علت آن، همان راهی است که تمام غذاهای وارد شده به دهان شما
طی می‌کنند تا هضم شوند. در وقاع زمانی که شما آدامسی را قورت می‌دهید و
وارد شکم شما می‌شود همان برخوردی در معده با آن می‌شود که با سایر غذاها
هم می‌شود. آنزیم‌های بسیاری وجود دارند که روی غذای وارد شده ریخته
می‌شوند تا اجزای آن را از هم جدا کرده و آن را به دیگر اعضای بدن برسانند. اجزای
تشکیل دهنده غذا به محل‌های مناسب برای بدن منتقل می‌شوند و باقی‌مانده آن
هم که برای بدن مفید نیست آماده دفع می‌شود. آدامس‌ها به طور کلی از چهار
عنصر ساخته شده‌اند که همگی آنها در بدن ما قابل هضم هستند. طعم دهنده‌های
آدامس‌ها و شیرین‌کننده‌ها برای هضم هیچ مشکلی ندارند و این تنها عنصر پایه
آدامس است که می‌تواند در بدن هم چسبندگی ایجاد کند. پایه ساخت آدامس بر
اساس مواد شیمیایی ترکیبی است و به همین دلیل است که جویدن آن برای
مدت طولانی می‌توانند ادامه یابد. علت آن هم ترکیباتی در آن است که به آنزیم‌های
داخل دهان هم اجازه نمی‌دهد که برای حل آن دست به کار شوند و آن را به راحتی
در دهان از بین ببرند. اما زمانی که آدامس قورت داده می‌شود اوضاع کاملا تفاوت
می‌کند. آنزیم‌های داخل معده و به طور کلی دستگاه گوارش راهی را طی می‌کنند
که برای هر غذای دیگر برای هضم طی می‌کنند. وجود آدامس از حدود 7 هزار سال
قبل تائید شده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد که از همان سالها
جویدن آدامس آغاز شده بوده است. آدامس‌های مدرن از حدود سال 1860 میلادی
وارد بازار شدند و از همان زمان محبوبیت خود را علی رغم برخی مخالفت‌هاحفظ
کردند. علت اینکه گفته می‌شود آدامس خود را قورت ندهید آن است که هر جند
وقت یکبار و در مواردی خاص بیماری‌هایی از انسان‌ها درمان می‌شوند که علت
اصلی آنها قورت دادن آدامس و چسبیدن آن به دستگاه‌های گوارشی بوده است. به
طور مثال در موردی خاص پسر بچه 4 سالهای که در طول هر روز بین 5 تا 7 آدامس
را قورت می‌داد دچار بیماری شدیدی شد که پس از تحقیقات فراوان مشخص شد
که در داخل بدن او توده بزرگی از آدامس های بهم چسبیده وجود داشته که سبب
بیماری شده است. اما با همه این توضیحات آنچه که مشخص است آن است که
آدامس‌ها برای سالهای طولانی و یا همان هفت سالی که معمولا ما می‌شنویم در
بدن باقی نمی‌ماند. اما برای اینکه هیچ کودکی دچار بیماری همچون آن کودک 4
ساله نشود بهتر است بگوئید آدامس داخل بدن هضم نمی‌شود