Fist of the North Star: Ken’s Rage یک بازی تقریباً خوب به حساب می آمد و فضایی مانند سری بازی های Dynasty Warriors را پیش روی بازیکنان قرار می داد. دنیای آخر الزمانی شخصیت اصلی بازی که کنشیرو (Kenshiro) نام دارد، به شکل جالبی ساخته شده بود و می توانست تا اندازه ای جلب نظر کند. اما نسخه دوم این بازی نمی تواند به عنوان یک دنباله قابل قبول باشد.
داستان
دنیای کنشیرو همچنان با مشکلاتی مانند کمبود آب، غذا و حمله گروه Zeed روبرو است. Zeed مردم را زندانی می کند، غارت می کند، آن ها را می کشد و تا جایی که بتواند از آن ها کار می کشد. کنشیرو سعی دارد تا این گروه مبارزه کرده و آرامش را برقرار کند. داستان بازی به صورت میان پرده هایی شبیه به صفحات یک مانگا (Manga) روایت می شود، اما هیچ جذابیتی ندارد و در واقع همان چیزی است که در نسخه قبلی دیدیم و اکنون به شکل دیگری، دوباره به آن پرداخته می شود. اتفاقات کاملاً کلیشه ای هستند، صحنه پردازی ها خوب از کار درنیامده اند و این مشکلات باعث شده تا داستان حرفی برای گفتن نداشته باشد.
گرافیک
Ken’s Rage 2 دقیقاً می خواهد جا پای سری Dynasty Warrior بگذارد و تمام قسمت های این بازی را الگوی خودش قرار داده است. گرافیک بازی نیز مانند سری DW چنگی به دل نمی زند و به راحتی می توان گفت که بجز وضوح تصویر بالا، المان خاصی را از این نسل از کنسول های بازی در خود ندارد! محیط ها کاملاً بی جزئیات و به شکل بسیار زننده ای بد طراحی شده اند. کیفیت بافت ها بسیار پایین است و به همین دلیل کیفیت بصری در این بازی اصلاً معنا ندارد. گر چه مراحل متفاوت هستند و داستان در قسمت های مختلفی روایت می شود، اما تمام آن ها کاملاً به هم شباهت دارند. همه چیز یکنواخت، بی کیفیت و افتضاح طرای شده اند. نورپردازی های بد، سایه های بسیار لرزان که شاید هیچ شباهتی به سایه هم نداشته باشند، افکت های بصری نه چندان خوب باعث شده اند که این بازی در بخش گرافیک یک فاجعه باشد. در کنار این موضوع، باید به طراحی نامناسب شخصیت های بازی نیز اشاره کرد. حتی خود کنشیرو نیز خوب طراحی نشده و به هیچ عنوان در اندازه های بازی های این نسل نیست. تنوع دشمنان در Ken’s Rage 2 معنای خاصی ندارند و شاید تعداد آن ها از 5 مدل تا انتهای بازی تجاوز نکند!
موسیقی/صداگذاری
هیجانی که باید در زمان مبارزه ها به وسیله موسیقی احساس شود، در بازی وجود ندارد. قطعات به شدت یکنواخت هستند و در برخی موارد باعث آزار شما می شوند. در کنار این موضوع، باید به صداگذاری بد روی شخصیت ها نیز اشاره کرد. گویش ژاپنی بسیار بد به همراه دیالوگ های کلیشه ای از جمله این مشکلات هستند. عدم استفاده از صداپیشه های انگلیسی نیز در نوع خودش بسیار جالب است و ضربه بزرگی به بازی وارد کرده است. در کل قسمت صداگذاری و موسیقی یکی از بدترین بخش های Ken’s Rage 2 به حساب می آید.
گیم پلی
Ken’s Rage 2 یک بازی Beat-'Em-Up است. سبکی که جای خالی آن به شدت در این نسل از بازی ها احساس می شد، اما این بازی اصلاً نمی تواند شما را راضی کند. گیم پلی بسیار کسل کننده است. روند بازی فاقد تنوع و هیجان خاص است و به همین دلیل ممکن است در همان لحظات اول، از آن دلزده شوید. فنون چندضرب ویژه ای برای کنشیرو طراحی نشده است. مبارزه با دشمنانی که تنها یک کار می کنند و تمام آن ها کپی شده از یک مدل هستند نیز باعث شده تا بازی هیچ حرفی در این قسمت برای گفتن نداشته باشد. قدرت های خاص کنشیرو نیز نمی توانند شما را جذب بازی کند. مبارزه با Bossها واقعاً شرم آور است. یک نبرد ساده، به همراه چند صحنه QTE بسیار معمولی، تنها چیزی است که در این بازی مشاهده می کنید. پس از گذشت 15 دقیقه از بازی، همه چیز کسالت بار خسته کننده می شود و تمام نوآوری های آن به پایان می رسند. Ken’s Rage 2 یک تقلید کامل از نسخه قبلی خودش است و هیچ المان تازه ای در آن دیده نمی شود.
نتیجه گیری
Fist of the North Star: Ken’s Rage 2 به راحتی در بین 3 بازی از بین بدترین های این نسل قرار می گیرد.