امیر المومنین(علیه السلام) مى فرماید:
فتنه و فساد از چند چیز بلند مى شود. یكى از آنها از دوستى بى حد به زنان و علاقه و محبت زیاد به ایشان است. و آن هم شمشیر برانى براى شیطان خواهد بود. كسى كه علاقه و محبت بیش از حد به زنان داشته باشد، باید بداند كه بهره اى از عیش و زندگى خود نمى برد.(1)
پس برنده ترین سلاحی كه شیطان مى تواند به آسانى با كمك آن به آرزوهایش برسد، [دوستداری افراطی] زن است و این سلاح، فراوان و همه جا یافت مى شود.
تاریخ نمونه هایى زیادى دارد كه نشان مى دهد انسانها به خاطر علاقه زیادى كه به زن خود داشته اند سقوط نموده و دین و دنیاى خود را از دست داده اند؛ زیرا وقتى كه انسان دل بستگى زیادى به زن خود داشته باشد عیب هایش را نمى بیند؛ در نتیجه همسرش نیز از او سوء استفاده مى كند. در این جا نمونه هایى از این افراد را مى آوریم كه در پى آن جنایات و كشتارهایى هم رخ داده است.
از محبت و علاقه به زن بود كه حضرت آدم علیه السلام از بهشت بیرون شد، هنگامى كه شیطان از آدم، ناامید گشت سراغ حوا رفت و وى را فریفت.(2)
از علاقه و محبت به زن بود كه قابیل كینه برادر را به دل گرفت و سرانجام او را كشت. در بعضى از روایات آمده: حوریه اى براى هابیل و زن جنیه اى براى قابیل آمد و همین باعث نزاع ایشان شد.(3)
و باز از نااهلى زن بود كه نوح پیغمبر همواره ناسزا و زخم زبان هاى مردم را باید تحمل مى كرد.(4)
از رفتارهاى زن بود كه خانه لوط نبى به خاطر یورش عده اى ناامن مى شود و آن پیغمبر عظیم الشاءن و مظلوم مجبور می شود به آن مردم پست پیشنهاد دهد كه به خانه و مهمانانش حمله نكنند و دخترانش را با اجراى عقد به آنان بسپارد.(5)
و هم چنین از نیرنگ هاى زن بود كه عزیز مصر (یوسف صدیق) را هفت سال در زندان نگاه داشت و از زندگانى اجتماعى محروم كرد.(6)
از دل دادگى به زن بود كه قدار بن سالف به در خواست آن زن ناباب ، شتر صالح پیغمبر را پى كرد كه عذاب نازل شد و تمام قوم هلاك شدند.(7)
از علاقه به زن بود كه بلعم با عورا به دستور عجوزه خود به كوه رفته و حضرت موسى علیه السلام پیامبر بزرگ الهى را نفرین مى كند كه هم موسى و هم قومش چهل سال در بیابان در میان سرما و گرما حیران مى شوند و هم عبادات و اعمال صالحش از بین مى رود. تا جایى كه قرآن او را تشبیه به سگ نموده است .(8)
از محبت و علاقه به زن بود كه باید سر یحیاى پیغمبر از بدن جدا شود و مهریه عروس گردد و براى خون به ناحق ریخته آن حضرت هفتاد هزار نفر از مردم آن زمان به دست (بخت النصر) قتل عام مى شوند و آن هم خون ریخته شود.(9)
نیز از وسوسه زن بود كه جگر حمـزه به دستور (هند) جنایت كار و زناپیشه از پهلویش بیـرون آورده شود و بدنش مثله گردد.(10) و به واسطه زن بود كه در خیبر به پیامبر اسلام (ص) زهر خورانده مى شود و آن زن ناپاك یهودى از روى هوى و هوس یا به دستور عده اى حضرت را مسموم مى كند.(11)
و با پادر میانى زن بود كه عبدالرحمن بن ملجم مرادى به دستور قطام ، آن زن بد سیرت ، دست به قتل بزرگ مرد تاریخ امیرالمؤمنین علیه السلام زد و آن جنایت بزرگ را مرتكب شد، و امت پیغمبر را بى امام و رهبر نمود.(12)
از خودخواهى هاى زن بود[...]كه جنگ جمل كه حدود سى هزار نفر از امت اسلامى قتل عام شدند و به دنبال آن جنگ صفین و نهروان پیش آمد و عایشه تعزیه گردان آن و آغازگرش بود.
از ناپاكى هاى زن بود كه فرزند بزرگ پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله به شهادت رسید، و معاویه مخفیانه زهر هلاهل با مقدارى پول براى زن امام حسن علیه السلام (جعده) ملعونه، دختر اشعث بن قیس، مى فرستد كه آن ناپاك، زهر را به فرزند فاطمه داد و جگر آن حضرت را پاره پاره كرد.(13)
از خود محورهاى زن بود كه بدن امام حسن مجتبى علیه السلام تیر باران شد و مروان حكم ملعون و مطرود هم، عایشه را خبر مى كند و او هم دستور مى دهد بدن امام را آماج تیر قرار دهند.(14)
از نامباركى زن بود كه باید به امام جواد (ع ) در سن 25 سالگى زهر خورانده شود و ام الفضل دختر مامون عباسى و همسر آن حضرت به دستور عموى خود گرداننده آن مى شود و امام را مسموم نماید.
و هزاران جنایت و قتل و كشتار كه واقع شده و در همه آنها دست خونین زن آشكارا یا پنهانى در آن دیده مى شود كه پرداختن به همه آنها از حوصله این كتاب بیرون و تاریخ همه آنها را ضبط كرده است .
از علاقه و محبت به زن بود كه قابیل كینه برادر را به دل گرفت و سرانجام او را كشت .
(توضیح: لازم است توجه خوانندگان را به این نکته جلب نمود که مذمت زن در سطور فوق تنها شامل شیطنت های شیطان از طریق زن های ناپاک می باشد و منظور نگارنده، به صورت اطلاق و شمول همگان نمی باشد، چه بسیارند بانوان فرزانه که مظهر پاکی و الگوی نسل بشرند و در این بین باید به وجود پاک و مطهر صدیقه طاهره زهرای مرضیه علیهاسلام بر جمیع عالمیان مباهات کرد. و بر این اساس، الگوسازی ایشان بر جمیع انسان ها و به خصوص بانوان واجب است.)
منابع:
1- بحار، ج 103، ص 225.
2- در عنوان (شیطان چگونه آدم و حوا را فریب داد) مفصل بیان شده .
3- تاریخ انبیا، ص 14 و 15.
4- ذیل آیه 10، از سوره تحریم ، تفاسیر.
5- قصص الانبیاء، حالات لوط
6- یوسف (12) آیه 25.
7- تاریخ انبیا، ص 39 و 40.
8- قصص الانبیا.
9- تاریخ جنگ احد.
10- بحارالانوار
11- بحارالانوار
12- كشف الغمه ، ج 1، ص 571.
13- كشف الغمه ، ج 2، ص 163.
14- كشف الغمه ، ج 2،
منبع: شیطان در کمینگاه، صالحی نجف آبادی