![[تصویر: 19778844640010896241.gif]](http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/19778844640010896241.gif)
حضرت على(علیه السلام) مى فرمايند:
بر هر بنده اى چهل پرده كشيده است. تا وقتى چهل گناه كبيره مرتكب شد. وقتی مرتكب چهل گناه كبيره شد، پرده ها از او برداشته مى شوند.
آنگاه خدا به آن فرشتگان وحى می فرمايد كه: بنده ام را به بالهاى خود بپوشانيد.
فرشتگان او را با بالهاى خود مى پوشانند. سپس اگر آن بنده، كار زشتش را ادامه دهد، تا آنجا كه به ارتكاب زشتكارى ميان مردم ببالد. آنگاه فرشتگان گويند: پروردگارا! اين بنده تو هر عمل زشتى را مرتكب مى شود، و ما از اعمال او خجالت مى كشيم.
خداى عزّوجل به آنها وحى می فرمايد: بالهاى خود را از او برداريد و چون كارش به اينجا كشيد، بنيان دشمنى با ما گذاشته است، و آنگاه است كه پرده ی او در آسمان و زمين دريده مى شود.
سپس فرشتگان گويند: خدایا، اين بنده ی تو بی پرده مانده است.
خدا به آنها می فرمايد: اگر در او نياز و توجّهى مى ديدم، دستور نمى دادم بالهاى خود را از او برداريد.
![[تصویر: 67474987197520484626.gif]](http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/67474987197520484626.gif)
امام باقر(علیه السلام) فرمود:
هر بنده اى در دلش نقطه سفيدى است، وقتی گناهى كند، خال سياهى در آن پيدا می شود، سپس اگر توبه كند آن سياهى می رود.
ولی اگر گناه را پيگيرى كند، آن سياهى زیاد می شود تا روى سفيدى را بپوشاند، و چون سفيدى پوشيده شد، ديگر صاحبِ آن دل هرگز به خير نگرايد.
منبع احادیث: اصول كافى، ج 3، صفحات 381 و 375